Juli 2019

100 jaar actief in vastgoed: een interview met mevrouw Van der Vorm

Rotterdam, 17 juli 2019

In het kader van ons 100-jarig jubileum, een mooi moment om met mevrouw Van der Vorm eens terug te blikken op de lange en mooie geschiedenis van ons bedrijf.

Mevrouw Ineke van der Vorm (1935), de echtgenote van Jan van der Vorm (geboren in 1923 en op 8 oktober 1999 overleden) heeft samen met haar man aan de basis gestaan van het huidige Van der Vorm Vastgoed. Onlangs vond de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering plaats. Mevrouw Van der Vorm neemt daar nog steeds actief aan deel.

“Waar je ook keek, overal zag je bouwkranen aan de horizon”

Mevrouw Van der Vorm leerde haar man in 1962 kennen op een verjaardag. In 1966 zijn zij getrouwd. In die tijd maakte zij de wederopstanding van Rotterdam mee. “Waar je ook keek, overal zag je bouwkranen aan de horizon.” De vader en opa van Jan hadden een aannemingsbedrijf.

Jan van der Vorm moest van zijn vader naar de technische school in Delft om zijn diploma’s te halen. Hij wilde dat echter niet. Hij wilde maar één ding, in Rotterdam gaan werken, ‘want daar lag het geld op straat.’
Hij ging dan ook van school en startte samen met zijn broer Daan in Rotterdam als aannemer.

“Want daar lag het geld op straat”

Jan werd in die tijd lid van de Rotterdamse Aannemingssociëteit. Daarin zaten de destijds bekende aannemers als Van Eesteren en De Winter en vele anderen. Elke vrijdag van de maand kwam men bij elkaar in Engels in het Groothandelsgebouw. De echtgenotes kwamen in baljurk. “Het was een dynamische en opwindende tijd, allemaal jonge ondernemende mensen bij elkaar”.

“Het bleek een grote klapper”

Een belangrijk moment in de geschiedenis van Van der Vorm werd de aankoop van de Sint-Ignatiuskerk aan de Van Vollenhovenstraat. Mevrouw vertelt dat Jan goed bevriend was met de toenmalige bisschop. De bisschop gaf aan dat de kerk in financiële problemen zat en aan hen vroeg een bieding te doen. Mevrouw vertelt dat zij zich dit nog zeer goed kon herinneren. Samen zaten Jan en ik aan de keukentafel te rekenen, hardop afvragend of de bieding wel genoeg zou zijn. Het bleek voldoende en zij wisten de kerk aan te kopen. De kerk werd gesloopt en er verrees een groot kantoorpand. Het bedrijf verhuisde van het kantoor aan de Heemraadsingel ook naar dit kantoorpand aan de Van Vollenhovenstraat. Een nieuwe periode brak aan.

Fotograaf: Ary Groeneveld (Stadsarchief Rotterdam)


“Jan stond bij wijze van spreken al met één been in z’n graf”

In de jaren 70 groeide het bouwbedrijf snel door bekende opdrachten als de bouw van Ahoy, de Peperclip van Carel Weeber en de bouw van het destijds hoogste gebouw van Nederland, het gebouw van Nationale Nederlanden gelegen naast het Centraal Station in Rotterdam. Er werden ook bedrijven overgenomen o.a. Muis & de Winter, die failliet dreigde te gaan. Jan vond dat hij de medewerkers moest helpen. De schoonfamilie vond dit aanvankelijk geen goed plan; “Jan stond bij wijze van spreken al met één been in z’n graf.” De overname van de Muwi was destijds één van de grootste aankopen.

“Het bleek een grote klapper” memoreert mevrouw Van der Vorm.

“Jan werd van aannemer, een vastgoedman.”

Het was ook in die tijd dat Jan veel opdrachten kreeg van pensioenfondsen, vertelt mevrouw Van der Vorm. In Hoogvliet werd een winkelcentrum gebouwd, met het plan deze te verkopen aan een pensioenfonds, maar Jan besloot het zelf te behouden. Voor die tijd een opmerkelijke zet voor een particuliere belegger. In het begin werd hij voor gek verklaard, maar hij vond:“wat zij (de pensioenfondsen) kunnen, dat kan ik zelf ook.” Met die beslissing legde Jan de basis van het huidige vastgoedbedrijf Van der Vorm Vastgoed. “Jan werd van aannemer, een vastgoedman”.

In de jaren die volgden bouwde Jan zorgvuldig aan een stabiele vastgoedportefeuille. Rotterdam, de Drechtsteden, Delft en verder daar buiten. Jan bleek het vastgoedvak in de vingers te hebben, het vastgoedbedrijf groeide en het ondernemerschap uit die jaren ’70, ’80 en ’90 werpt tot op de dag van vandaag nog steeds zijn vruchten af.

“Op het sterfbed heeft Jan aangegeven dat de Vastgoed tak nooit verkocht mocht worden”.

In 1999 is Jan gestorven. Mevrouw Van de Vorm vertelt: “Op zijn sterfbed heeft Jan aangegeven dat de Vastgoed tak nooit verkocht mocht worden”. Margreet van der Vorm nam na de dood van haar vader met haar zus en moeder alle aandelen over van het vastgoedbedrijf.

De zoon van Daan, Daan jr., is toen in 2003 verder gegaan met het bouwbedrijf. Margreet bleek al snel dezelfde genen te hebben als haar vader en Van der Vorm Vastgoed werd met succes verder op de Europese kaart gezet.

“Margreet bleek al snel dezelfde genen te hebben als haar vader”

Het huidige bedrijf vindt mevrouw van der Vorm geweldig. Zij heeft respect voor Margreet die vanuit haar toenmalige werkgever BNP Parijs zo in het bedrijf is gestapt. Destijds werd Margreet daarbij bijgestaan door René de Graaff, die helaas ook is overleden. Hij werd opgevolgd door Sico van Ammers, de huidige Algemeen Directeur. Mevrouw merkt op dat haar man heel erg trots zou zijn geweest. Zij is zelf ook blij en trots op alle medewerkers en vol vertrouwen in de toekomst van het bedrijf.

“Hilton Hotel in Willemstad (Curacao)”

Van der Vorm Vastgoed heeft in de loop van tijd haar werkgebied uitgebreid met aankopen in Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, België en Polen. Mevrouw herinnert zich nog dat Jan in het verleden ook benaderd is om het Hilton Hotel in Willemstad (Curaçao) te gaan bouwen. Zij was daar geen voorstander van en uiteindelijk besloten zij het niet te doen. Haar man Jan wilde met alle projecten waar hij mee bezig was vaart maken. Een project in Curaçao zou voor hem veel te lang duren.

Uiteindelijk heeft het 4 tot 5 jaar geduurd voordat het gebouw in Curaçao werd afgebouwd. Margreet besloot wel in het buitenland te gaan beleggen, wat Mevrouw Van der Vorm daarvan vindt? ”Margreet is jong en ondernemend ingesteld”. Zij staat altijd volledig achter haar dochter! De activiteiten van Margreet volgt ze op afstand. “Margreet doet het werk erg graag en als je iets graag doet en het loopt goed, wat wil je dan nog meer? “Ja, belangrijk is wel op tijd rust te nemen”, adviseert mevrouw nog vanuit haar hart.

Als laatste wil Mevrouw Van der Vorm nog kwijt dat zij trots is op haar man, kinderen en kleinkinderen. “Daar draait het in het leven allemaal om”. De familie woont vlak bij elkaar, daar is mevrouw erg gelukkig mee. Inmiddels is de oudste kleinzoon ook in het vastgoed gestapt. “Een mooie ontwikkeling, maar hij moet vooral doen waar hij gelukkig van wordt!

Tot slot besluit mevrouw het interview met een wens. Het komt recht uit haar hart. “Ik hoop dat dit geweldige team de wijsheid van mijn man mag verkrijgen om zijn levenswerk voort te zetten op de manier zoals hij het in zijn goede dagen in deze tijd gedaan zou hebben.”